Paweł Aleksandrowicz - ZnanyLekarz.pl

Ortognatyka

Chirurgia ortognatyczna zajmuje się leczeniem wad zgryzu, które są efektem nieprawidłowego rozwoju kości twarzy a leczenie ortodontyczne jest niewystarczające i nie przynosi efektów oczekiwanych przez pacjenta.

Wady kości twarzoczaszki mogą być związane zarówno z nadmiernym wzrostem, jak i niedoborem wzrostu kości. Wady rozwojowe kości mogą obejmować równocześnie żuchwę i szczękę lub dowolną z nich, a także inne kości budujące szkielet twarzy.

Nieprawidłowy zgryz może utrudniać prawidłowe przyjmowanie pokarmu, oddychanie. To jednak nie jedyna przyczyna zgłaszania się Pacjentów do dr Aleksandrowicza na zabiegi ortognatyczne. Oprócz nieprawidłowego zgryzu czy zaburzeń funkcji, problemem bywa również wygląd twarzy Pacjenta często odbiegającą od ogólnie przyjętej normy. To skłania osoby dotknięte tymi anomaliami do poszukiwania pomocy. Zaproponowana przez wybitnego amerykańskiego chirurga ortognatycznego Dr G.W. Arnetta koncepcja FAB doskonale definiuje zagadnienie celów leczenia ortognatycznego (jak i ortodontycznego). FAB oznacza: Face (twarz) — Airways (objętość / szerokość górnych dróg oddechowych) — Bite (okluzja, zwarcie zębów).

Zabiegi ortognatyczne przeprowadzane w gabinecie w Lublinie pozwalają poprawić zgryz oraz poprawić estetykę twarzy, co zwiększa samoocenę Pacjentów oraz zdecydowanie wpływa na poprawę jakości oraz komfort codziennego życia. Najczęściej występujące wady takie jak progenia, laterogenia, niedorozwój szczęki są możliwe do wyleczenia jedynie przy ścisłej współpracy chirurgiczno – ortodontycznej. Ortodontycznie przygotowuje Pacjentów Dr Katarzyna Gołkiewicz

Najlepszym rozwiązaniem dla tych pacjentów jest zabieg chirurgiczny polegający na zmianie położenia struktur kostnych, obejmujących górną i dolną szczękę, nos, bródkę a niejednokrotnie oczodoły i kości pokrywy czaszki. Postępy nauki i techniki w ostatnich latach umożliwiły wykonanie tych zabiegów z dostępu przez jamę ustną bez naruszania skóry twarzy. Każdy zabieg tego typu zabieg jest planowany na podstawie modeli gipsowych, tomografii komputerowej oraz programu komputerowego DDS lub Dolphin. Dzięki temu wraz z lekarzem ortodontą – Dr Katarzyną Gołkiewicz jesteśmy w stanie zaplanować leczenie każdego Pacjenta z indywidualnie. Przed rozpoczęciem leczenia chirurgiczno -ortodontycznego przedstawiamy plan leczenia i prognozowany wygląd Pacjenta po jego zakończeniu.

Nieprawidłowy zgryz może utrudniać prawidłowe przyjmowanie pokarmu. To jednak nie jedyna przyczyna zgłaszania się Pacjentów do dr Aleksandrowicza na zabiegi ortognatyczne. Oprócz nieprawidłowego zgryzu czy zaburzeń funkcji, problemem bywa również wygląd twarzy Pacjenta często odbiegającą od ogólnie przyjętej normy. To skłania osoby dotknięte tymi anomaliami do poszukiwania pomocy. Zabiegi ortognatyczne przeprowadzane w gabinecie w Lublinie pozwalają poprawić zgryz oraz poprawić estetykę twarzy, co zwiększa samoocenę Pacjentów oraz zdecydowanie wpływa na poprawę jakości oraz komfort codziennego życia.

Najczęściej występujące wady takie jak progenia, laterogenia, niedorozwój szczęki są możliwe do wyleczenia jedynie przy ścisłej współpracy chirurgiczno – ortodontycznej. Najlepszym rozwiązaniem dla tych pacjentów jest zabieg chirurgiczny polegający na zmianie położenia struktur kostnych, obejmujących górną i dolną szczękę, nos, bródkę a niejednokrotnie oczodoły i kości pokrywy czaszki. Postępy nauki i techniki w ostatnich latach umożliwiły wykonanie tych zabiegów z dostępu przez jamę ustną bez naruszania skóry twarzy.

Rodzaje zabiegów ortognatycznych

Zabieg dwuszczękowy

Zabieg dwuszczękowy polega na skróceniu trzonu żuchwy oraz ustawieniu szczęki względem żuchwy.
Taki zabieg chirurgiczny jest połączeniem różnych technik takich jak:

  • ostetomia szczęki górnej typu Le Fort I
  • ostetomia szczęki dolnej – pionowa
  • ostetomia gałęzi żuchwy, osteotomia strzałkowa

Osteotomii zawsze towarzyszy procedura osteosyntezy (połączenie fragmentów kostnych śrubami i płytkami z tytanu).

Mikrogennia

Mikrognacja żuchwy, hipoplazja żuchwy

Mikrogennia jest to wada szkieletu czaszkowo-twarzowego objawia się cofnięciem dolnej szczęki w stosunku do górnej. Zęby górnej szczęki są ustawione w znacznym wysunięciu w stosunku do zębów żuchwy. Towarzyszy temu niedomykanie warg i widoczne wystawanie górnych siekaczy spod wargi. Często jednak wada jest kamuflowana przez dotylne ustawienie górnych zębów przednich. Ustawienie takie w tzw. protruzji jest mało korzystne ze względów estetycznych – gdyż zęby przednie jeśli pochylone są do tyłu nie dają dostatecznego podparcia wardze górnej co wizualnie czyni ją mniejszą i zapadniętą. Najskuteczniejszą metodą leczenia takiej wady jest zespołowe postępowanie ortodontyczno – chirurgiczne. Po kilkumiesięcznym przygotowaniu ortodontycznym aparatem stałym wykonuję się wewnątrzustnie zabieg przecięcia kości żuchwy i ustawia się ją w wysunięciu tak aby zęby górnej i dolnej szczęki składały się w prawidłowych warunkach h zgryzowych.

Prognacja żuchwy

Prognacja żuchwy – inaczej progenia. Jest to przerost dolnej szczęki. Deformacja objawia się tym, że zęby dolnej szczęki ustawione są do przodu w stosunku do zębów szczęki górnej. przy znacznym przeroście widoczne jest zniekształcenie rysów twarzy. Wadzie tej często towarzyszy boczne przemieszczenie żuchwy co objawia się asymetrią rysów twarzy. Całkowite wyleczenie tego typu wady wymaga współpracy ortodonty i chirurga. Po około 6 miesięcznym przygotowaniu ortodontycznym aparatem stałym wykonany jest zabieg wewnątrzustny osteotomii kości żuchwy, który pozwala na prawidłowe ustawienie dolnej szczęki względem szczęki górnej i korekcję deformacji. Przecięte fragmenty są zespalane płytkami i śrubami. W większości przypadków leczenie ortodontyczne jest jeszcze

Prognacja żuchwy

Prognacja żuchwy – inaczej progenia. Jest to przerost dolnej szczęki. Deformacja objawia się tym, że zęby dolnej szczęki ustawione są do przodu w stosunku do zębów szczęki górnej. przy znacznym przeroście widoczne jest zniekształcenie rysów twarzy. Wadzie tej często towarzyszy boczne przemieszczenie żuchwy co objawia się asymetrią rysów twarzy. Całkowite wyleczenie tego typu wady wymaga współpracy ortodonty i chirurga. Po około 6 miesięcznym przygotowaniu ortodontycznym aparatem stałym wykonany jest zabieg wewnątrzustny osteotomii kości żuchwy, który pozwala na prawidłowe ustawienie dolnej szczęki względem szczęki górnej i korekcję deformacji. Przecięte fragmenty są zespalane płytkami i śrubami. W większości przypadków leczenie ortodontyczne jest jeszcze

Mikrognacja szczęki

Mikrognacja szczęki – niedorozwój szczęki, charakteryzuje się cofnięciem górnej szczęki w stosunku do żuchwy. Dolne zęby ustawiają się przed górnymi, podobnie jak w przypadku progenii (przerost żuchwy).
Bardzo często progenia i mikrognacja współistnieją ze sobą, a o tym która szczęka jest w większym stopniu objęta deformacją decydują badania kliniczne i radiologiczne.
Leczenie mikrognacjii:
Polega na chirurgicznym, wewnątrzustnym wysunięciu górnej szczęki i stabilizacji odłamów specjalistycznymi płytkami i śrubami tytanowymi. Przy dużych wysunięciach konieczne jest dołożenie kości w miejscu przeciętej szczęki celem zapewnienia stabilności zrostu. Kość taka pobierana jest z talerza biodrowego.
Również, gdy tej deformacji towarzyszy przerost dolnej szczęki, jednoczasowo podczas tego samego zabiegu wykonywana jest osteotomia i cofnięcie żuchwy (zabieg dwuszczękowy). Uzupełnieniem leczenia tych deformacji często wykonuję się zabieg genioplastyki.

Deformacje porozszczepowe

Zabiegi na górnej szczęce pozwalają na korektę większości deformacji rozszczepowych, wiąże się to z koniecznością zabiegów segmentowych na szczęce, przeszczepami kości autogennej (własnej kości), specjalnie przygotowanej kości allogennej (od innych dawców) lub preparatów syntetycznych – podobnych budową do kości ludzkiej.

Osetodystrakcja – operacje shape

W przypadkach wady w obrębie szczęki i związanej z zahamowaniem rozwoju kości twarzy,stosujemy metodę rozszerzenia łuku górnego. Unikamy dzięki temu ekspansji ortodontycznej w wyniku której często dochodzi do zaniku blaszki kostnej policzkowej i wychylenia zębów trzonowych. Metoda, ta polega na odpowiednim przycięciu kości i przymocowaniu do niej narzędzia (osteodystraktora), które poprzez powolne rozkręcanie zapewni rozbudowę i rozrost hipoplastycznej kości. Metodę tę po raz pierwszy zastosowano przy wydłużaniu kości narządu ruchu. Obecnie jest z powodzeniem stosowana w leczeniu wybranych deformacji szkieletu czaszkowo- twarzowego.

Umów wizytę