Podniesienie dna zatoki szczękowej

Zbyt nisko położona zatoka uniemożliwia wszczepienie implantów i ich integracje.

Teraz przy wykorzystaniu techniki podniesienia dna zatoki możemy stworzyć warunki do wszczepienia implantów i ich integracji, co nie dyskwalifikuje pacjentów do tego typu zabiegów nawet przy dużych zanikach kostnych.

Trudne warunki do wprowadzania implantów występują najczęściej w tylnych odcinkach wyrostka zębodołowego szczęk, zwłaszcza szczęki bezzębnej, której pneumatyzacja (rozrzedzenie) wzrasta stopniowo w trakcie życia osobniczego i w miarę utraty zębów.

Skłoniło to do poszukiwań technik operacyjnych, które umożliwiłyby stosowanie implantów w tych właśnie okolicach. Jedną z takich metod jest podnoszenie dna zatoki szczękowej i wprowadzanie kości autogennej w przestrzeń powstałą między dnem zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej, a uniesioną błoną śluzową wyścielającą ten zachyłek.

Zachęcające wyniki, mała inwazyjność tego typu zabiegów oraz możliwość jednoetapowego wprowadzenia implantu spowodowały, że zabiegi podnoszenia zatoki szybko się przyjęły w planowaniu leczenia z użyciem implantów. Wgajanie implantów, wprowadzonych z zastosowaniem podniesienia dna zatoki szczękowej, przebiega zwykle bez powikłań choć ich czas gojenia znacznie się wydłuża.

Podniesienie dna zatoki szczękowej stwarza nowe możliwości leczenia implantologicznego, umożliwia bowiem wprowadzenie wszczepów w trudnych warunkach anatomicznych, zwłaszcza w bocznych odcinkach w obrębie szczęki.

Przy metodzie z dojścia bocznego możemy podnieść zatokę o 5,0-8,0 mm, więcej niż przy metodzie zamkniętej, przez co zabiegi te wykonuje się częściej.
Najpierw tworzy się okno dostępu do dna zatoki po czym delikatnie podważa błonę śluzową zatoki.

Tak przygotowane miejsce wypełnia się biomateriałem i pokrywa specjalną błoną zaporową oraz śluzówką. W ten sposób przygotowane przez nas okno dostępu do zatoki jest ponownie dokładnie zamknięte.

Tak przygotowane miejsce pod przyszłe wszczepy goi się na ogół 9-12 miesięcy. Wyjątkowo gdy istniejąca grubość kości zapewnia pierwotną stabilizację implantu możliwe jest wprowadzenie jednoczasowo implantów jednak i tak okres gojenia musi pozostać ten sam. Wadą zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej z dojścia bocznego jest długi czas oczekiwania na przebudowę kostną dlatego przy brakach skrzydłowych preferujemy implanty Zygoma wszczepiane w wyrostek czołowy szczęki. Uzyskujemy wtedy ten sam efekt bez zmniejszania objętości zatoki szczękowej, krótszy czas leczenia i efekt kosmetyczny jest bardzo dobry ponieważ implant jest na szczycie wyrostka zębodołowego.

Drugim preferowanym przez nas sposobem na podniesienie dna zatoki jest metoda zamknięta, bez nacinania i odwarstwiania śluzówki. Mamy możliwość podniesienia dna zatoki szczękowej maksymalnie o 3,0-3,5 mm, ale praktycznie zawsze zabiegowi towarzyszy jednoczasowe wprowadzenie implantu. Ponieważ istnieje możliwość perforacji błony śluzowej dna zatoki szczękowej, co związane jest z faktem, że wykonuje się go bez pełnej kontroli wzrokiem tego typu zabieg wykonujemy pod kontrolą endoskopu co pozwala nam na monitorze toru wizyjnego wykonać go bardzo precyzyjnie /zabieg FESS/.

Petruson B. Sinuscopy in patients with titanium implants in the nose and sinuses. Scand J Plast Reconstr Surg Hand Surg. 2004;38(2):86-93. Petruson B. Sinuscopy in patients with titanium implants in the nose and sinuses. In manuscript 2000.